Οι προσλήψεις στο Δημόσιο

Τούτη τη φορά το πρόβλημα των προσλήψεων στο Δημόσιο έρχεται με επίταση στην επικαιρότητα. Ίσως γιατί η νέα κυβέρνηση φαίνεται να θέλει πραγματικά την οριστική του επίλυση. Δεν έχομε λόγο να μη την πιστέψομε. Για να τη βοηθήσομε, ας διατυπώσομε καταρχήν κάποιες πικρές αλήθειες:

Αλήθεια πρώτη: αν η όποια λύση δεν είναι σαφής, δίκαιη και αποτελεσματική, η όποια λύση του προβλήματος δεν θα είναι ποτέ οριστική. Στην πρώτη ευκαιρία θα ανατραπεί.

Αλήθεια δεύτερη: ο ελληνικός δημόσιος τομέας πνίγεται από υπαλλήλους. Ουδείς – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – εργάζεται στο Δημόσιο για 8 ώρες που είναι το νόμιμο ωράριο. Ευρηματική η επιγραφή σε γαλλική Υπηρεσία επί Clemenceau: «Παρακαλούνται οι κ.κ. δημόσιοι υπάλληλοι να μη αποχωρούν πριν ή προσέλθουν»!!

Απόρροια της παραπάνω αλήθειας είναι η τρίτη αλήθεια: Στην επόμενη πενταετία καμιά μα καμιά πρόσληψη στο Δημόσιο Τομέα. Οι όποιες εξαιρέσεις μπορούν άνετα και σαφέστατα να προβλεφθούν από τώρα και πρέπει να αφορούν πρωτίστως την υγεία. Τα όποια κενά θα προκύψουν κατά την εν λόγω πενταετία να καλύπτονται από υποχρεωτικές μετατάξεις των ήδη υπηρετούντων και με ταυτόχρονη κατάργηση – συγχώνευση Δημοσίων Υπηρεσιών. Είναι απίστευτη η έκταση και η επικάλυψη των διαφόρων Δημοσίων Υπηρεσιών.

Αλήθεια τέταρτη: Ο πλέον πανάκριβος τρόπος για να αντιμετωπίσεις την ανεργία είναι να προσλάβεις κάποιον στο Δημόσιο. Είναι φτηνότερο και προτιμότερο να στέλνεις σε έναν άνεργο το μισθό στο σπίτι του, παρά να τον προσλάβεις σε μια Δημόσια Υπηρεσία. Αν τον προσλάβεις θα πρέπει να του έχεις και κομπιούτερ για να παίζει … πασιέντζα!

Αλήθεια Πέμπτη: Αν ο Δημόσιος Τομέας αποτελεί την καρδιά του ελληνικού κράτους, τότε εκεί πρέπει να προσλαμβάνεται η crème de la crème της ελληνικής νιότης, της ελληνικής διανόησης. Τουτέστιν τα κοινωνικά κριτήρια δεν μπορούν ΠΟΤΕ να αποτελούν κριτήριο για την πρόσληψη.

Όποιος αμφισβητεί τις παραπάνω αλήθειες τον καλώ να επισκεφτούμε από κοινού Δημόσιες Υπηρεσίες για να αποδειχθεί ιδίοις όμασι η σκληρή πραγματικότητα. Ακούω τις ηχηρές διαμαρτυρίες αρκετών που πράγματι εργάζονται: τους καθησυχάζω: δεν το αμφισβητώ. Ανήκουν στους ελάχιστους που εργάζονται.

Οι απλές λύσεις

Για να προταθούν λύσεις πρέπει πρώτα να σκιαγραφηθεί το ισχύον καθεστώς. Η τραγικότερη ίσως διαπίστωση για το ελληνικό κράτος και την ελληνική κοινωνία είναι ότι το ΑΣΕΠ και τα ΚΕΠ θεωρούνται από σύμπασα την ελληνική κοινωνία ως επιτυχημένοι θεσμοί. Δεν ξέρω αν είναι επιτυχημένοι ή όχι. Μπορώ όμως να αποδείξω ότι η ύπαρξη και μόνο αυτών των θεσμών αποδεικνύει την παταγώδη αποτυχία του ελληνικού κράτους, της ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης. Επειδή η Δημόσια Υπηρεσία δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά , δημιουργώ μια άλλη Δημόσια Υπηρεσία η οποία θα λειτουργήσει σωστά. Τότε γιατί δεν διορθώνω την πρώτη για να έχω και μικρότερο κόστος; Και γιατί η δεύτερη θα λειτουργήσει σωστά;

Εν πάση περιπτώσει. Δεν είναι της στιγμής η συζήτηση προς αυτήν την κατεύθυνση. Ας μείνομε στην τ. πρωθυπουργική διαπίστωση ότι «αυτή είναι η Ελλάδα» και ας μείνομε στο ΑΣΕΠ, η λειτουργία του οποίου είτε το θέλομε είτε όχι κρίνεται προς το παρόν αναγκαία. Μετείχα σε αρκετούς διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ ήδη από το νόμο Πεπονή. Ποιο είναι το συμπέρασμα της πρόσληψης προσωπικού μέσω ΑΣΕΠ; Πολλά μα πάρα πολλά παράθυρα για την παράκαμψή του. Ασαφή κριτήρια πρόσληψης. Πρόβλεψη κοινωνικών κριτηρίων . Χρονοβόρος και δαιδαλώδης διαδικασία. Κόστος ουδόλως ευκαταφρόνητο.

Με βάση αυτήν την εμπειρία η λύση φαντάζει στα μάτια μου απλή, απλούστατη: Προβλέπονται με νόμο άμεσα και χωρίς στρογγυλέματα τα παρακάτω:

1. Σαφέστατος προσδιορισμός του Δημόσιου τομέα, χωρίς καμιά εξαίρεση, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης συμπεριλαμβανομένης, όπως και όλων, μα όλων των ΝΠΔΔ. Κανένα παράθυρο, κανένας … υπόνομος ανοιχτός.

2. Σαφής και λιτή περιγραφή ενιαίας διαδικασίας προκήρυξης για όλες τις θέσεις. ΚΑΜΙΑ ΘΕΣΗ ΧΩΡΙΣ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ.

3. Σαφής και λιτή περιγραφή των κριτηρίων πρόσληψης. Κατάργηση απαξάπαντων των κοινωνικών κριτηρίων. Οι κοινωνικά αδύνατοι μπορούν και πρέπει να βοηθηθούν από το κράτος, με άλλους όμως τρόπους. Συνεκτιμούνται πρωτίστως οι επιστημονικές γνώσεις και η επιστημονική εμπειρία. Ας μετρήσει επιτέλους σε τούτη τη χώρα η αξιοσύνη με το βαθμό του πτυχίου μας, για να μάθομε και εμείς οι δάσκαλοι να δίνομε με περίσκεψη το βαθμό …..

4. Η ευθύνη για την όλη διαδικασία της προκήρυξης και της τελικής επιλογής βαρύνει αποκλειστικά τη Δημόσια Υπηρεσία που προκήρυξε τη θέση.

5. Οποιαδήποτε πλημμέλεια και παράπονο κατά τη διεξαγωγή του διαγωνισμού ελέγχεται πάραυτα από το ΑΣΕΠ χωρίς πολύπλοκες διαδικασίες και ατέρμονους ελέγχους. Το ΑΣΕΠ περιορίζεται σε καθαρά ελεγκτικό – εποπτικό ρόλο, έλεγχος ο οποίος πρέπει να είναι όχι μόνο κατασταλτικός αλλά και προληπτικός. Η παρέμβασή του πρέπει να είναι ΑΜΕΣΗ και ΑΠΟΛΕΣΜΑΤΙΚΗ.

6. Πρόβλεψη ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ με αυστηρές ποινές σε περίπτωση παράνομης πρόσληψης και για οποιαδήποτε παράβασης της όλης διαδικασίας. Ο δημόσιος υπάλληλος οφείλει και πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες των πράξεών του. Να αναγκαστεί να αντιταχθεί σε ενδεχόμενες μεθοδεύσεις των προϊσταμένων του.

Λοιπόν. Γνωστό το πρόβλημα. Κοινό τοις πάσι. Δεν χρειάζονται περαιτέρω έρευνες και αναλύσεις. Μονάχα πράξεις. Άμεσα. Ιδού η Ρόδος…..