Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2018

Σκληρές αλήθειες


Στις δύσκολες μέρες που περνάμε, μια είναι η θεραπεία: οι σκληρές αλήθειες, μη πάει και αλλάξει τίποτα σ' αυτόν τον έρμο τον τόπο. 

Όποιος αντέχει τις αλήθειες, ας διαβάσει το παρακάτω κείμενο.

«Επαναστατικός κομφορμισμός 

Δημοσθένης Κούρτοβικ

Είναι μύθος, ιδιαίτερα διαδεδομένος στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, ότι η νεολαία είναι από τη φύση της προοδευτική. Χονδροειδή εθνικά αφηγήματα, η αιώνια μέθοδος της παπαγαλίας, πολύ συχνά και η έξωθεν κομματική χειραγώγηση όριζαν το πλαίσιο μέσα στο οποίο έπρεπε να εκδηλώνεται η νεανική ορμή.

Κάποιου δαίμονα το καπρίτσιο τα έφερε έτσι ώστε οι μαθητικές καταλήψεις και διαδηλώσεις για το Μακεδονικό και άλλα «εθνικά θέματα» να συμπέσουν με την προβολή της ταινίας «Η σιωπηλή επανάσταση». Στην ταινία αυτή, μαθητές ενός λυκείου της Ανατολικής Γερμανίας το 1956 αποφασίζουν να τηρήσουν, την ώρα του μαθήματος, δύο λεπτών σιγή προς τιμήν των πεσόντων της «αντιδραστικής», για το καθεστώς της χώρας τους, ουγγρικής εξέγερσης. 

Η σύμπτωση αναδεικνύει την αντίθεση. Τονίζει τη διαφορά ανάμεσα σε μια αληθινά αυθόρμητη, ακαθοδήγητη πράξη νεανικού ιδεαλισμού και τον αγελαίο κομφορμισμό του θρανίου, που στήνει μια θορυβώδη, παρδαλή παράσταση υποδυόμενος την εξεγερμένη νεολαία. Εκεί, μαθητές που δρουν χωρίς υποκίνηση από κόμματα και οργανώσεις ούτε, φυσικά, από τους καθηγητές τους, συνειδητούς άλλωστε υποστηρικτές ή πειθήνιους υπηρέτες του καθεστώτος. Εδώ, μαθητές που έχουν πίσω τους σε ρόλο υποβολέα ένα σύμπλεγμα θεσμικών και παραθεσμικών φορέων. 

Εκεί, νέοι που προχωρούν σ’ ένα διάβημα κατάφωρα αντίθετο με τα θέσφατα της προπαγάνδας που το καθεστώς θέλει να ενσφηνώσει στα μυαλά τους. Εδώ, νέοι που μέσα από τελετουργίες αντίστασης στο «προδοτικό σύστημα» πιστοποιούν πόσο βαθιά διαποτισμένοι είναι από την ιδεολογία και τη φροντισμένη ιστορική άγνοια που τους ενσταλάζει το ίδιο αυτό σύστημα. Εκεί, η φωνή της καρδιάς, για να δανειστούμε τη γλώσσα του ρομαντισμού. Εδώ, η φωνή του παρασυμπαθητικού. 

Είναι μύθος, ιδιαίτερα διαδεδομένος στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, ότι η νεολαία είναι από τη φύση της προοδευτική. Οι νέοι έχουν ευαισθησίες και παρορμήσεις που μπορεί να πάρουν έκφραση δημιουργική και ρηξικέλευθη, έκφραση μηδενιστική ή, τέλος, έκφραση που δεν είναι έκφραση αλλά μίμηση καθιερωμένων προτύπων. Το ποιον από αυτούς τους δρόμους θ’ ακολουθήσουν εξαρτάται κυρίως από την παιδεία. Η παιδεία είναι αυτή που θα καλλιεργήσει τη διερευνητική και κριτική ή τη νωθρή και κομφορμιστική σκέψη. Όση προπαγάνδα και αν έκανε το καθεστώς της κομμουνιστικής Γερμανίας στα σχολεία του, δεν μπορούσε να παρακάμψει το τραύμα του ναζισμού, της παραίτησης από την ατομική ευθύνη και της καταστροφικής εθελούσιας υποταγής σ’ έναν τύραννο. Έσπειρε τον σπόρο και για τη δική του, έμμεση αμφισβήτηση, στο όνομα αρχών που το ίδιο κήρυττε. Άθελά του έκανε τη Βουδαπέστη για τους μαθητές αυτό που θα εύχονταν να είχε γίνει το Βερολίνο των γονιών τους είκοσι χρόνια πριν. 

Στην Ελλάδα, ούτε επεξεργασμένα ιστορικά τραύματα ούτε εκπαιδευτικά συστήματα που προάγουν την ανεξάρτητη, κριτική σκέψη και την αυτόνομη πρωτοβουλία κατεύθυναν ποτέ την επίσημη παιδεία, με λίγες θνησιγενείς εξαιρέσεις. Χονδροειδή εθνικά αφηγήματα, η αιώνια μέθοδος της παπαγαλίας, πολύ συχνά και η έξωθεν κομματική χειραγώγηση όριζαν το πλαίσιο μέσα στο οποίο έπρεπε να εκδηλώνεται η νεανική ορμή. Το 1903 έξαλλοι φοιτητές, υποκινούμενοι από έναν αντιδραστικό φιλόλογο, έκαναν πεδίο κανονικής μάχης την Αθήνα με αφορμή τη μετάφραση της «Ορέστειας» στη δημοτική. Το 1962 οι μαθητές διαδήλωναν για «15% στην παιδεία», αλλά το αίτημα είχε κομματική προέλευση και πολλοί ανήλικοι διαδηλωτές (το θυμάμαι αυτό καλά) ούτε καν ήξεραν τι ήταν αυτό που φώναζαν. Το 2011 παρελαύνοντες μαθητές μούντζωναν τους επισήμους, αλλά δεν έκαναν τίποτε περισσότερο από το να πιθηκίζουν πρακτικές που είχαν παγιωθεί στις πλατείες των «Αγανακτισμένων» με κομματικές ευλογίες και παραινέσεις. 

Διαβάζω σχόλια που ανάγουν τη μαθητική αναταραχή των ημερών στην οργή των νέων για τις προηγούμενες γενιές, που τους ετοίμασαν ένα μέλλον στενού και σκοτεινού ορίζοντα. Μακάρι να ήταν έτσι. Οι μαθητές τότε θα κατάγγελλαν πριν από οτιδήποτε άλλο μια παιδεία που τους βγάζει στον κόσμο αδαείς και άχρηστους. Δυστυχώς, όμως, οι «νεολαιίστικες» κινητοποιήσεις στη σύγχρονη Ελλάδα, όποια ιδεολογική ετικέτα και αν έχουν, είναι στην πραγματικότητα βαθιά συντηρητικές. Διεκδικούν τη διαιώνιση ενός συστήματος βασισμένου στον παρασιτισμό και στον κομματικοποιημένο κρατικό πατερναλισμό. Ούτε η επίδειξη «πατριωτικού πάθους» της περασμένης εβδομάδας ούτε οι αναμενόμενες, επετειακές βακχικές τελετές της τρέχουσας μπορούν να το κρύψουν αυτό». 

Πηγή: Protagon.gr

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2018

Πρόγραμμα γραπτών εξετάσεων



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Οι γραπτές εξετάσεις για την επιλογή των υποψηφίων στο ΜΠΣ «Εθνική και Ενωσιακή Διοίκηση» θα διεξαχθούν σύμφωνα με το παρακάτω πρόγραμμα:

1.       Συνταγματικό Δίκαιο: 1/10/2018, ημέρα Δευτέρα, ώρα 16-18, αιθ. 102
2.       Διοικητικό Δίκαιο: 2/10/2018, ημέρα Τρίτη, ώρα 16-18, αιθ. 102
3.       Ευρωπαϊκό Δίκαιο: 3/10/2018, ημέρα Τετάρτη, ώρα 16-18, αιθ. 102

Στις γραπτές εξετάσεις καλούνται οι παρακάτω φοιτητές, οι οποίοι πληρούν τις προβλεπόμενες τυπικές προϋποθέσεις:

α/α                               Ονοματεπώνυμο
1.                            Αποστόλου Όλγα, Κων/νου
2.                            Αχμάτι Μαρία, Ιωάννου
3.                            Βασιλειάδης Ηλίας, Δημητρίου
4.                            Βελοπούλου Χρυσούλα, Γεωργίου
5.                            Βλάχου Μαρία, Δημητρίου
6.                            Γιώτης Γεώργιος, Κων/νου
7.                            Γκούμα Μαρίνα, Γεωργίου
8.                            Δελαγραμάτικα-Μπιζμπίκη Ειρήνη, Ιωάννου
9.                            Δούνιας Μάριος, Αναστασίου
10.                          Δρόσος Ιωάννης, Γεωργίου
11.                          Ζαχαριάδης Χρήστος, Νικολάου
12.                          Ζήσης Βασίλειος, Χρήστου
13.                          Ζούτη Κων/να, Ιωάννου
14.                          Καλοκύρη Αγάπη, Εμμανουήλ
15.                          Κανούτα Μαρία, Κων/νου
16.                          Καρούντζος Παναγιώτης, Χρήστου
17.                          Καρυστινού Αικατερίνη, Ιωάννου
18.                          Κεμερλή Φιλήσια, Γεωργίου
19.                          Κοσκινά Αλεξάνδρα, Κων/νου
20.                          Κοτζακόλης Μιχαήλ, Ηλία
21.                          Κοτταρίδης Μάριος, Ιωάννης
22.                          Κουβαριτάκη Μαρία, Νικολάου
23.                          Κουλιού Χρυσαυγή, Χρήστου
24.                          Κυρίτση Μαρία-Άνισα, Αθανασίου
25.                          Κυρλίδου Αναστασία, Χρήστου
26.                          Λεράϊ Ελβίρα, Γρηγορίου
27.                          Λιόκουρας Μιχαήλ, Γεωργίου
28.                          Μακρή Στεφανία, Δημητρίου
29.                          Μαλέκα Αικατερίνη, Ιωάννου
30.                          Μανδάλη Αγγελική, Στυλιανού
31.                          Μανδηλαρά Πετρούλα, Εμμανουήλ
32.                          Μαρκατζίνου Μαρίνα, Κων/νου
33.                          Μηλιώνη Δήμητρα, Χαρίλαου
34.                          Μητσοπούλου Νικολίτσα, Σταύρου
35.                          Μούστου Ισιδώρα, Ελευθερίου
36.                          Μπαμπανάκας Χριστόφορος, Ηλίας
37.                          Μποπότα Ελένη, Κων/νου
38.                          Μπράχου Αντιγόνη-Μαρία, Ευθυμίου
39.                          Μώκα Μαρία, Παναγιώτου
40.                          Νεσούδης Σωτήριος, Κων/νου
41.                          Ντάσιου Παναγιώτα, Αθανάσιος
42.                          Ντούρας Αλέξανδρος, Ιωάννου
43.                          Παναγιώτου Γεώργιος, Ευάγγελος
44.                          Παπαδημητρίου Ασημίνα, Αντωνίου
45.                          Παπαδόπουλος Σωτήριος, Αναστασίου
46.                          Παπακωνσταντίνου Χρύσα-Αγγελική, Αντωνίου
47.                          Παπαχρήστου Αθηνά, Σταύρου
48.                          Πήχος Ανδρέας-Φράνσις, Ιωάννου
49.                          Πολίτης Γεώργιος, Ιουλίου
50.                          Πολυχρονοπούλου Ιωάννα, Μιχαήλ
51.                          Πριονά Φωτεινή, Ανέστη
52.                          Ρακιντζίδου Νικολέτα, Γεωργίου
53.                          Ρούφου Ελένη, Γεωργίου
54.                          Σιαράπη Δήμητρα, Νικολάου
55.                          Σκυλά Ελένη, Ιωάννου
56.                          Τσεβάς Δημήτριος, Νικήτα
57.                          Τσιλικιώτη Ευφημία, Βασιλείου
58.                          Τσιμπίδη Βασιλική, Ιωάννου
59.                          Τσιρδήμα Άννα, Φραντζέσκου
60.                          Φίλιππα Βερονίκη-Νίκολα, Μάρκου
61.                          Χαλκιόπουλος Όθων, Ευθυμίου
62.                          Χαραλαμπάκη Εριέτα, Μιχαήλ
63.                          Χέλμη Πολυξένη, Δημοσθένους
64.                          Χορταριά Χρυσούλα, Κων/νου
65.                          Χριστοδουλοπούλου Αιμιλία, Ιωάννου
66.                          Ψαρρός Βασίλειος, Δημοσθένους


Ο πρόεδρος της συντονιστικής επιτροπής
Καθ. Δον. Παπαγιάννης

Τετάρτη 9 Μαΐου 2018

Εξεταστέα ύλη στο μάθημα «Διεθνές Δίκαιο»


Λόγω διαφοράς σελίδων μεταξύ των δύο τελευταίων εκδόσεων του συγγράμματος: Εμ. Ρούκουνας «Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο» και επειδή στους φοιτητές έχει διανεμηθεί η 2η έκδοση (2015), η εξεταστέα ύλη περιλαμβάνει τις παρακάτω σελίδες της 2ης έκδοσης:

1-26
33-37
49-62
71-86
94-95
107-118
127-142
145-149
161-165
245-269
273-280
308--326
371-375
432-437
517-533
558-569



Παρασκευή 23 Μαρτίου 2018

Εξεταστέα ύλη στο Διεθνές Δίκαιο


Γνωστοποιείται στους φοιτητές του β' εξαμήνου ότι η εξεταστέα ύλη στο μάθημα: Διεθνές Δίκαιο (Σύγγραμμα: Ε. Ρούκουνας, Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη, 2010) περιλαμβάνεται στις σελίδες:

3 - 61
68 - 83
103 - 118
131 - 141
149 - 166
225 - 234
246 - 266
295 - 311
407 - 414
487 - 538

Κυριακή 11 Μαρτίου 2018

Θρασυδειλία



Οι μέρες είναι θλιβερές. Η χώρα ζει περίοδο ακραίας εθνικής ταπείνωσης. Είναι όμως αυτή που προκάλεσε την όξυνση και την ταπείνωση. Θυμηθείτε τις στολές εκστρατείας, τους λεονταρισμούς, τις βαρύγδουπες δηλώσεις και τελικά τις γελοιότητες.

Δείτε: Την 1η Οκτωβρίου η Κύπρος γιορτάζει την ανεξαρτησία της. Την επίσημη τελετή και παρέλαση τίμησε και ο στρατάρχης Έλληνας υπουργός Εθνικής Αμύνης. Και για να τονώσει το εθνικό φρόνιμα των Ελληνοκυπρίων αλλά και να αποδείξει στους Τούρκους την ελληνική πυγμή, πήρε μαζί του και δύο F16 τα οποία πέταξαν την ώρα της παρέλασης για 4 λεπτά πάνω από την παρέλαση.

Ενάμιση μήνα αργότερα γιόρτασαν και οι Τουρκοκύπριοι την ανεξαρτησία τους. Είκοσι πέντε (ναι, είκοσι πέντε) τουρκικά F16 πέταγαν όλη την ημέρα περήφανα πάνω από ολόκληρο το νησί και έκαναν τον εναέριο χώρο της Κύπρου πραγματικό σουρωτήρι. 

Ο στρατάρχης με τις στολές εκστρατείας είναι ακόμα υπουργός του Τσίπρα. Η ουρά μπήκε κανονικά υπό τα σκέλη.

Η συγκεκριμένη θρασυδειλία μου θυμίζει μια ιστορία που διηγούνταν ο πατέρας μου, όταν έβλεπε τέτοιους παλληκαράδες. Αξίζει να τη μοιραστούμε.

Τουρκοκρατία. Ένας γραικός, καβάλα στο άλογο, με το ντουφέκι στην πλάτη του και η γυναίκα του πεζή, γυρίζουν στο χωριό τους. Στο δρόμο συναντούν έναν Τούρκο. Ο Τούρκος τους σταματάει, διατάζει τον άντρα να ξεκαβαλικέψει και αρχίζει να  βιάζει μπροστά στα μάτια του έκπληκτου και έντρομου άνδρα της τη γυναίκα. Ο σύζυγος κάτωχρος παρατηρεί απλά τη σκηνή του βιασμού.

Τη σκηνή όμως παρατηρεί και ένας κλέφτης που αγναντεύει από την απέναντι βουνοπλαγιά. Δεν διστάζει ούτε λεπτό. Κατεβάζει το ντουφέκι του, σημαδεύει τον Τούρκο στο κεφάλι, πυροβολεί και τον σκοτώνει επί τόπου.

Ξαλαφρωμένο το ζευγάρι, ανασυντάσσεται και συνεχίζει το δρόμο της επιστροφής. Ο κλέφτης όμως δεν κρατήθηκε. Φωνάζει απ’ τη βουνοπλαγιά:

«Καλά, ωρε πατριώτη, αυτή τη ντουφέκα γιατί την κουβαλάς μαζί σου;».

Και η απάντηση:

«Για καμιά ώρα ανάγκης ωρε πατριώτη».

Αφιερωμένο στους Έλληνες παλληκαράδες.

Κυριακή 4 Μαρτίου 2018

Ώρες συνάντησης με φοιτητές - ορθή επανάληψη


Οι ώρες που θα δέχομαι τους φοιτητές κάθε Τετάρτη είναι 2-4 μ.μ. 

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2018

Ώρες συνάντησης με τους φοιτητές


Λόγω αλλαγής στην ώρα διδασκαλίας του μαθήματος «Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο», κατά το θερινό εξάμηνο θα δέχομαι τους φοιτητές κάθε Τετάρτη 11-12 π.μ και 17.45 - 18.15 μ.μ.

Σε επείγουσες περιπτώσεις μπορεί μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος να οριστεί συγκεκριμένο rendez vous.   

Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2018

Η .... κανονικότητα


Ο και συνάδελφος υπουργός Παιδείας μας έστειλε γράμμα και γραφή και δείτε τις μας υπόσχεται για το 2019 ανάμεσα στα άλλα θαυμαστά:

«Ρητός στόχος μας είναι εντός του 2019 να ισχύσει η αναπλήρωση όλων των θέσεων που κενώνονται λόγω συνταξιοδοτήσεων βάσει του κανόνα «ένας προς έναν», ώστε να επέλθει οριστικά η κανονικότητα στα ΑΕΙ». 

Ήθελα να ‘ξερα σε ποια εποχή ζει ο της Παιδείας υπουργός. Θεωρεί ο δυστυχής ή ο πονηρός ότι «η κανονικότητα» είναι να προσλαμβάνεται ένας καθηγητής στη θέση του αποχωρούντος;

Γιατί;

Για να διατηρήσουμε το άθλιο καθεστώς λειτουργίας ΑΕΙ και ΤΕΙ (τα οποία τα μετατρέπουμε και αυτά σε ΑΕΙ) σε κάθε ραχούλα της ελληνικής πατρίδας;

Για να ‘χει «κάθε πόλη και ΑΕΙ, κάθε χωριό και ΤΕΙ» κατά το αλήστου μνήμης «κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο»;

Για να προσφέρουμε σε κάθε ελληνόπουλο που τελειώνει το Λύκειο και μια θέση στο ΑΕΙ (παρακαλώ όχι ΤΕΙ) έτσι ώστε το «χαρτί» να διατηρεί το όνειρο για μια θέση στο Δημόσιο;

Για να προσφέρουμε μια πλούσια γκάμα μαθημάτων «υποχρεωτικών», «προαιρετικών», «επιλογής», «υποχρεωτικών – επιλογής», «απλής επιλογής», «σύνθετης επιλογής», «ελεύθερης επιλογής» και πάει λέγοντας , έτσι  ώστε να δημιουργούμε επίζηλες θεσούλες ακαδημαϊκών δασκάλων στις πλάτες του Έλληνα φορολογούμενου;

Για να πλουτίσουμε τις γνώσεις των παιδιών μας με μαθήματα όπως: «Η σεξουαλική ζωή του βατράχου σε περίοδο ανομβρίας» ή «Η γαλλική σχολή καλογραιών Αγίου Ιωσήφ από της εμφανίσεως στον Πειραιά μεταξύ 1859 – 1940»;

Αυτή είναι η «κανονικότητα» που πρέπει «να επέλθει» κατά το δύσμοιρο υπουργό μας; Αυτά μας έφεραν στην κρίση. Στην πτώχευση. Αυτά θα αναστηλώσουμε; Τι κρίμα…

Παρασκευή 5 Ιανουαρίου 2018

Ευχές και αντιγραφές



Καλή χρονιά λοιπόν. Με πρώτα την υγειά μας και μετά όλα τ΄ άλλα. Τα χιλιοειπωμένα. 

Και επειδή το κείμενο που επισυνάπτω ταυτίζεται με όλα όσα .... σέρνω στην «ελληνίδα μανούλα» ας το απολαύσουμε. Για να αρχίσει καλά η χρονιά. 

Είναι ένα κείμενο της Ρέας Βιτάλη στο Protagon.



Η μαμά Ελληνίδα
Ρέα Βιτάλη

Έτσι συμβαίνει με μεγάλη μερίδα ελληνίδων μαμάδων. Για παράδειγμα, καμαρώνουν το παιδί τους για κάθε τι. Υπερτιμώντας και υπερτονίζοντας, ό,τι πράττει. «Πώς σε λένε μωρό μου;», «Αλέξη». Θρίαμβος! Έτσι ανεβάζουν αυτόματα τις προσδοκίες και τους στόχους, sky is the limit. Μπορεί, ας πούμε, να το εμψυχώσουν να συναντηθεί με τον Κλίντον και να μιλήσει σε επενδυτές του εξωτερικού στα αγγλικά, που δεν γνωρίζει. «Γιατί δηλαδή; Πιο έξυπνοι είναι οι άλλοι από σένα; Μια χαρά θα τα πεις! Όταν θέλεις εσύ… Αχ, όταν θέλεις…».
Τα αποτελέσματα του δράματος που δημιουργεί το παιδί, δεν αναφέρονται ποτέ στο παιδί. Απαγορεύονται ρητώς, κάτι ανοησίες του τύπου… Οι ψευδαισθήσεις, οι εμμονές και η ανικανότητα του παιδιού σας, ξέρετε μαντάμ, κόστισε στον λαό πάνω από 100 δισεκατομμύρια ευρώ. Επίσης, υποθηκεύτηκε από το τέκνο σας, το σύνολο της Ελληνικής περιουσίας για 99 χρόνια… «Μωρ’ τι μας λέτε; Σιγά μην τα έκανε όλα αυτά το παιδί μου! Μην τους δίνεις αγόρι μου σημασία. Ο κόσμος είναι κακός. Μια χαρά τα πας. Για μένα είσαι νικητής. Εμείς, τη δουλειά μας θα κοιτάμε».
Το παιδί ξεθαρρεύει και μπορεί να φτάσει να πει «We ate the camel και μας έμεινε η queue…» και να χασκογελάει. «Εντάξει, έκανε ένα λάθος το παιδί, θα πέσουν να το φάνε; Αμάν πια! Δεν κοιτάνε τα χάλια τους».
Το παιδί αυτό ζει μια συνεχή παιδικοεφηβική ηλικία. Δηλώνει επαναστάτης, κομμουνιστής, βαφτίζει το παιδί του Ερνέστο, υποκλίνεται στους Αμερικανούς, θαυμάζει τον Μαδούρο, βγάζει το καπέλο στη Μέρκελ. Και η μαμά καμαρώνει ότι «είναι καλόκαρδο. Δεν έχει κακές σκέψεις για κανέναν. Στην καρδούλα του, τους χωράει όλους». Οι φίλοι του παιδιού, για τέτοιες μανούλες, είναι κυρίως για να τους λιθοβοληθούν την κατάλληλη στιγμή ως κύριους υπαίτιους και όχι για να νοιώθει ευθύνη το παιδί, για το ποιους επιλέγει για φίλους: «Αυτός ο Πάνος να δεις, θα το πάρει στον λαιμό του το παιδί. Πρέπει να τον αραιώνουμε σιγά σιγά. Αλλά πού να ξεκολλήσει τώρα αυτός… Που τον καλόμαθε ο γιος μου! Μέχρι τον Καρανίκα μάζεψε… Από τόσο δα που ήταν, αγαπούσε όλο τον κόσμο και την αλήθεια».
Με την αλήθεια και το ψέμα, το παιδί έχει θέμα. Καθώς επιβραβεύεται να λέει ψέματα, σωματοποιεί το ψέμα κάνοντας εξαιρετικές κολοτούμπες. Και όταν εν τέλει, ψέμα το ψέμα, το παιδί πάει να συναντηθεί με τους εφιάλτες της αλήθειας, δηλαδή με τις συνέπειες των πράξεων του και πλησιάζει η ώρα να γευτεί, μια, ακόμα και ευεργετική μπορείς να την πεις, γι΄αυτό, αποτυχία!… Τότε… Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε. Μη σε ξεγελάει το χαμόγελό της. Με χαμόγελο τα κάνουν αυτά, τα «τελικά» φορτσαρίσματα, οι μάνες. Με χαμόγελο σφιχτό, παίρνουν την τύχη του παιχνιδιού στα δικά τους χέρια ενώ κοιτάνε το παιδί πλαγίως και κουνάνε το κεφάλι πέρα δώθε σαν ινδές χορεύτριες, «Κανένας δεν σε νοιάζεται όπως εγώ! Που άφησες τους άχρηστους, να κάνουν κουμάντο. Φτάνει! Δεν θα καθίσω άλλο, με σταυρωμένα τα χέρια Αλεξάκο. Εσύ είσαι αγνός, καλός και γενναιόδωρος μια ζωή… Μοιράζεις, μοιράζεις… Όχι! Όχι!».
Η μάνα Ελληνίς, λύνοντας τη σιωπή της μίλησε. Κόσμε! Αγαπημένε κόσμε της Ελλάδας μας! «Ο Αλέξης μου είναι καλό παιδί. Ο Αλέξης μου δεν πρόδωσε, δεν εξαπάτησε, δεν είπε ψέματα». Και τρίβοντας στα μούτρα μας, την απόλυτη, Μόνη, της μάνας Αλήθεια, ανακράζει (πάντα χαμογελώντας) «Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία». 23.751 θέσεις στο Δημόσιο εν μέσω πτώχευσης, άνευ εξουσίας. «Σιγά τ΄ αβγά! Πού έχετε και μούτρα και μιλάτε! Οι άλλοι προσλαμβάνανε μέχρι και καρέκλες!».
Υποκλίνομαι στην Ελληνίδα μάνα! Διαχρονικά. Κυρίως σε ρόλο συζύγου. Διαχρονικότερα.

Υ.Γ Το παιδί είπε: «Μα αυτά, τους τα λέω και ‘γω, μάνα», «Αλλιώς τα λέω εγώ! Σκάσε πια!» είπε, εκείνη και του αγρίεψε.