Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Εαρινό Εξάμηνο Ακαδ. Έτους 2010

Με άφορμή την έναρξη του Εαρινού Εξαμήνου Ακαδημαϊκού Έτους 2010 γνωστοποιούνται στους φοιτητές τα παρακάτω:

1. Οι ώρες συνάντησης με τους φοιτητές ορίζονται ως εξής: Τετάρτη 17-18 μ.μ.
Πέμπτη 11-12 π.μ.

2. Η διδακτέα και ταυτόχρονα εξεταστέα ύλη του μαθήματος «Ευρωπαϊκό Δίκαιο - Κοινοτικές Πολιτικές» που θα διδαχθεί από εμένα κατά το τρέχον Εξάμηνο περιλαμβάνει τις ενότητες:
α) Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας
β) Η Κοινή Αγροτική Πολιτική
γ) Η κοινωνική πολιτική και πολιτική απασχόλησης
δ) Παιδεία, Επαγγελματική Εκπαίδευση και Πολιτισμός
ε) Η προστασία των καταναλωτών
ζ) Η προστασία του Περιβάλλοντος
η) Οι εξωτερικές σχέσεις, κοινή εμπορική πολιτική

3. Η παραπάνω διδακτέα και εξεταστέα ύλη περιλαμβάνεται στα συγγράμματα που προβλέπονται στον Οδηγό Σπουδών του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης για το εν λόγω μάθημα.

4. Οι ευχές μου για μια καρπερή, ευχάριστη και ..... ανταγωνιστική συνεργασία είναι δεδομένες και πάντα «γκαρδιακές».

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Μεταπτυχιακά Προγράμματα

Τι γίνεται αλήθεια με τα Μεταπτυχιακά Προγράμματα Σπουδών και ειδικά με εκείνο στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης; Το ερώτημα μου προκαλεί οργή. Όχι γιατί για μια και μόνη Κατεύθυνση (την Κατεύθυνση «Εθνική και Κοινοτική Διοίκηση») δεν βρέθηκε αίθουσα διδασκαλίας (προσέξτε: μόνο για μια, και αυτό γιατί την εν λόγω Κατεύθυνση εκπροσωπώ εδώ και λίγο καιρό εγώ), αλλά για τη συνολικότερη υποκρισία που επικρατεί.

Επί του παρόντος θα κάνω δυο μονάχα σχόλια και αν χρειαστεί θα επανέλθω. Για το συγκεκριμένο όμως θέμα επιθυμώ πραγματικά έναν ανοιχτό διάλογο, πρωτίστως με τους φοιτητές.

Το πρώτο σχόλιο. Αν κανείς δει το περιεχόμενο αυτών των Προγραμμάτων, δεν θα δυσκολευτεί να βγάλει το πρώτο και κρίσιμο συμπέρασμα: τα Μεταπτυχιακά Προγράμματα δεν σχεδιάστηκαν για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των φοιτητών, αλλά για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των .... διδασκόντων!!!. Στα Προγράμματα περιέχονται μαθήματα παντελώς άσχετα με το στόχο του Προγράμματος!!! Από τη μεριά μου μόνο μια λέξη: αιδώς.....

Το δεύτερο σχόλιο. Αν κανείς αφουγκραστεί τους ψιθύρους των συμμετεχόντων φοιτητών για τη διαδικασία επιλογής των υποψηφίων, θα αισθανθεί απογοήτευση για τον χώρο που διακονείται από τους .... ταγούς του πνεύματος, για το .... τέμενος των επιστημών......

«Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου» επί του παρόντος και επειδή, αν συνεχίσω, θα υπερβώ τα όρια της ευπρέπειας, επιλέγω προσωρινά τη σιωπή, κυρίως για να μετρήσω πρώτα τις αντιδράσεις.

Απαντήσεις στα ερωτήματα της εξεταστικής

Στα τεθέντα ερωτήματα κατά την εξεταστική της 12.2.2010 και στο μάθημα «Εισαγωγή στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο» του τρίτου εξαμήνου, οι απαντήσεις είναι οι εξής:

Στα ερωτήματα που τέθηκαν κατά την εξέταταση της 6-8 μ.μ.

1. Η διαδικασία ορισμού των μελών της Επιτροπής προβλέπει - μετά τις προτάσεις των κρατών μελών για τις προσωπικότητες που θα καταλάβουν το αξίωμα του Επιτρόπου - έγκριση των προταθέντων από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Στο πλαίσιο αυτό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - για να δώσει την έγκρισή του - καθιέρωσε μια μορφή ακρόασης των υποψηφίων έτσι ώστε να μπορεί να εκφράσει έγκυρα την γνώμη του.

2. Οι διαφορές μεταξύ Κανονισμού και Απόφασης εστιάζονται κυρίως ως προς το περιεχόμενό τους αλλά και τους αποδέκτες τους. Ως προς το περιεχόμενο, ο Κανονισμός είναι γενικός και αφηρημένος και αναπτύσσει πάντοτε άμεση ισχύ. Αντίθετα η Απόφαση έχει ατομικό περιεχόμενο και μόνο υπό ειδικές συνθήκες μπορεί να αναπτύξει άμεση ισχύ. Τέλος, ο Κανονισμός απευθύνεται και δευσμεύει όλους «erga omnes», ενώ η Απόφαση έσχει ως αποδέκτες συγκερκειμένα φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή κράτος μέλος.

3. Με τη συνθήκη του Μάαστριχτ ιδρύθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία δομήθηκε πάνω στο πυλωνικό σύστημα, δηλ. δημιουργήθηκε ένας νέος οργανισμός που στηρίχθηκε στον κοινοτικό πυλώνα που προϋπήρχε, αλλά και στον πυλώνα της ΚΕΠΠΑ και τον πυλώνα της Αστυνομικής και Δικαστικής Συνεργασίας.

4. Κατά κανόνα η διασικασία είναι η εξής: Η Επιτρπή προτείνει το σχέδιο του κανόνα δικαίου και αφού γνωμοδοτήσει το αρμόδιο γνωμοδοτικό όργανο (ΟΚΕ ή ΕτΠ), το Συμβούλιο των υπουργών ή το Συμβούλιο των Υπουργών από κοινού με το Κοινοβούλιο εκδίδουν τον κανόνα. Η τυπική ισχύς του κανόνα αρχίζει με τη δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Ένωσης.

5. Με τον όρο «υπερεθνικός οργανισμός» εννούμε τον οργανισμό ο οποίος λειτουργεί με βάση την ομοσπονδιακή λογική, έναν οργανισμό, η συμμετοχή στον οποίον σημαίνει απώλεια εθνικής κυριαρχίας για το συμμετέχον κρατος.

Οι απαντήσεις στα θέματα της 8-10 μ.μ.

1. Προσφυγή κράτους μέλους εναντίον άλλου κράτους μέλους προβλέπεται στη Συνθήκη και η Βουλγαρία θα μπορούσε να προσφύγει εναντίον της Ελλάδας για παράβαση της Συνθήκης και αφού πρώτα φέρει το ζήτημα στην Επιτροπή. Πληρωμή όμως αποζημίωσης δεν προβλέπεται ως δυνατότητα για τη συγκεκριμένη προσφυγή. Τα προβλήματα που αναφύονται εν προκειμένω εστιάζονται στο γεγονός ότι το ενωσιακό δίκαιο δεν προσβάλλεται από τα ελληνικά κρατικά όργανα, αλλά από ιδιώτες κατά την άσκηση θεμελιωδών δικαιωμάτων τους (όπως π.χ. το δικαίωμα στην απεργία). Εν προκειμένω μια πρώτη αντιμετώπιση των σχετικών προβλημάτων είχαμε με την προσφυγή της Επιτροπής εναντίον της Γαλλίας για διάφορες διαδηλώσεις των γάλλων αγροτών και την έκδοση σχετικού Κανονισμού.

2. Οι διαφορές μεταξύ Οδηγίας και Απόφασης εστιάζονται τόσο στο περιεχόμενό τους όσο και στους αποδέκτες τους. Οι Οδηγίες έχουν κατά κανόνα γενικό και αφηρημένο περιεχόμενο, δεσμεύουν δε τα κράτη μέλη μόνο ως προς το αποτέλεσμα που επιδιώκουν. Αντίθετα, οι Αποφάσεις έχουν ατομικό περιεχόμενο και δεσμεύουν πλήρως τον αποδέκτη τους. Οι Οδηγίες έχουν ως αποδέκτες μόνο τα κράτη μέλη, ενώ οι Αποφάσεις απευθύνονται και στα κράτη μέλη αλλά και σε φυσικά και νομικά πρόσωπα.

3. Δεν έχω ελπίδες να δικαιωθώ, γιατί στην αρμοδιότητα του ευρωπαϊου Διαμεσολαβιτή δεν ανάγεται ο έλεγχος των εθνικών κρατικών οργάνων, αλλά ο έλεγχος κακοδιοίκησης των ενωσιακών οργάνων.

4. Πυλωνικό ονομάσαμε το σύστημα γιατί η ΕΕ στηρίζεται σε τρεις πυλώνες, εκ των οποίων ο πρώτος ήταν ο κοινοτικός με βασικό γνώρισμα τον υπερεθνικό χαρακτήρα του, ο δεύτερος, ο πυλώνας της ΚΕΠΠΑ και ο τρίτος ο πυλώνας της Αστυνομικής και Δικαστικής Συνεργασίας. Στους δύο αυτούς πυλώνες επικρατούσε ο διακυβερνητικός χαρακτήρας της συνεργασίας.

5. α)Το πρωτογενές δίκαιο (ιδρυτικές και τροποποιητικές συνθήκες, Πρωτόκολλα και Δηλώσεις, συνθήκες προσχώρησης). β)Οι διεθνείς συνθήκες που συνάπτει η Ένωση. γ)Το παράγωγο δίκαιο (Κανονισμοί, Οδηγίες, Αποφάσεις, Συστάσεις ή Γνώμες και το soft law).