Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

Ο κ. Περεντίδης, η ακαδημαϊκή ηθική και δεοντολογία

Για να κατανοήσει πληρέστερα το σημερινό σημείωμα ο επισκέπτης της ιστοσελίδας, πρέπει να θυμηθεί την ανάρτηση της 12.4.2010 με τίτλο «Εκλογές στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης: έργα και ημέραι του νεοεκλεγέντος προέδρου». Σ’ εκείνη την ανάρτηση έθιξα ένα θέμα σοβαρότατης παραβίασης της ακαδημαϊκής δεοντολογίας και ηθικής εκ μέρους του κ. Περεντίδη. Τόνιζα το αυτονόητο: δεν μπορείς να διορίζεσαι (άμεσα και έμμεσα) από το Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας σε τρεις (επαναλαμβάνω) σε τρεις θέσεις στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και στη συνέχεια να συμπράττεις καθ’ οιονδήποτε τρόπο στην εκλογή της κόρης του Γενικού Γραμματέα σε θέση μέλους ΔΕΠ. Θα διαφωνήσει κανείς ανά το πανελλήνιο και ανά τον κόσμο, ότι, αν έγινε κάτι τέτοιο, η ακαδημαϊκή δεοντολογία βιάστηκε κατά τον πιο αισχρό τρόπο;

Πριν συνεχίσω, θα δώσω ένα παράδειγμα τήρησης της δεοντολογίας στο Imperial College του Λονδίνου, σε ένα πανεπιστήμιο δηλ. με παγκόσμια ακτινοβολία. Ερευνητική εργασία στην οποία μετέχει και Έλληνας υποψήφιος διδάκτορας, κρίνεται από τον επιβλέποντα καθηγητή άξια να ανακοινωθεί σε διεθνές συνέδριο. Ο Έλληνας υπ. διδάκτορας παίρνει τη σαφή εντολή από τον καθηγητή του να αναζητήσει σχετικό διεθνές συνέδριο, με τη ρητή όμως εντολή να μη υποβάλλει την αίτηση, αν στην οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου μετέχει καθηγητής, ο οποίος είναι «καθ’ οιονδήποτε τρόπο γνωστός στο Imperial College»!!!

Ας έρθουμε τώρα στα «καθ’ ημάς». Ο κ. Περεντίδης, όχι μόνο βίασε ανάλγητα την ακαδημαϊκή δεοντολογία και ηθική, αλλά συνεχίζει να ασχημονεί και μάλιστα προκλητικά. Πρέπει να πάρει επειγόντως την κατάλληλη απάντηση. Και η απάντηση θα είναι – πρέπει να είναι – σκληρή.

Στην ανάρτηση της 12.4.2010 ο κ. Περεντίδης δεν τόλμησε να αντιπαρατεθεί μαζί μου σε έναν ανοιχτό και τεκμηριωμένο διάλογο.Επιχείρησε όμως κάτι άλλο. Την 14.4.2010 κοινοποίησε ένα Σημείωμα προς τους συναδέλφους στο Τμήμα μας, όπου ισχυρίστηκε ότι: «…αποφεύγω τον διάλογο με τους ψευδολόγους και τους αυτοδιοριζόμενους τιμητές». Αυτό είναι πράγματι δικαίωμά του. Αλλά, αφού ως «ψευδολόγο» εννοεί προφανώς εμένα, πρέπει άμεσα να τεκμηριώσουμε εδώ και δημόσια ποιος είναι ο ψευδολόγος. Ως προς το ποιος είναι ο τιμητής, αυτό θα το αντιληφθεί πολύ σύντομα ο κ. Περεντίδης.

Γράφει στην παργ. 2 του Σημειώματός του ο κ. Περεντίδης κατά λέξη: «Παρά τα ψεύδη της κ. Παπαματθαίου στο «Βήμα» δεν είχα διοικητική εμπλοκή ούτε άλλη ανάμιξη στην εκλογή της κυρίας Ιωάννας Καραμάνου στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Ναυπλίου. Δεν ήμουν μέλος του Εκλεκτορικού της, ούτε μπορούσα να είμαι λόγω ειδικότητας, η ίδια είναι κλασσικός φιλόλογος. Στις προσωρινές Γενικές Συνελεύσεις, δηλ. στα μη αυτοδιοικούμενα Τμήματα, ο Προεδρεύων δεν εισηγείται σύνθεση εκλεκτορικού σώματος (αρμόδιος είναι ο Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής) και το τελευταίο συγκροτείται από το Υπουργείο Παιδείας, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 5 του π.δ. 118/2003».

Ξαναδιαβάστε, Σας παρακαλώ, όσα λέει ο κ. Περεντίδης για να διαπιστώσετε «ιδίοις όμασι» τα ασύστολα ψεύδη του. Πανεπιστημιακός καθηγητής αυτός, που ασκεί δημόσιο λειτούργημα. Δεν είχε, λέει, καμιά διοικητική εμπλοκή ούτε άλλη ανάμιξη στην εκλογή της κόρης του Γενικού Γραμματέα, ούτε εισηγήθηκε τη σύνθεση του εκλεκτορικού, γιατί δεν είχε αρμοδιότητα.

Πάμε να δούμε τι ακριβώς έκανε ο κ. Περεντίδης από τα επίσημα Πρακτικά του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών και τα αντίστοιχα της Διοικούσας Επιτροπής, νομίμως και δεόντως επικυρωμένα!!!. Πρώτα όμως να ξαναθυμηθούμε: ο πατέρας, διορισμένος Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, η μητέρα διορισμένο μέλος και της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και της Προσωρινής Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών. Ο κ. Περεντίδης διορισμένος στη Διοικούσα Επιτροπή από το Γενικό Γραμματέα και στη συνέχεια διορισμένος πρόεδρος στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Ναυπλίου, αλλά και αναπληρωτής πρόεδρος στο Τμήμα Ιστορίας της Καλαμάτας.

Προσέξτε παρακαλώ τώρα και τον τίτλο της διδακτορικής διατριβής της κόρης, της κας Ιωάννας Καραμάνου: «Euripides´ Danae and Dictys».


Το ΥΠΕΠΘ δίνει απλόχερα 4 θέσεις ΔΕΠ στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών προς προκήρυξη. Προσέξτε, παρακαλώ, τις ημερομηνίες: την 17 Μαρτίου 2005 συνεδριάζει υπό την προεδρία του κ. Περεντίδη η Προσωρινή Γενική Συνέλευση για να «αποφασίσουν» σχετικά με τις τέσσερις θέσεις ΔΕΠ. Αμέσως μόλις αρχίζει η συζήτηση και αφού παρακάμψει το πρώτο θέμα, ο κ. Περεντίδης λέει: «Σήμερα καλούμαστε να αποφασίσουμε για τέσσερις θέσεις ΔΕΠ σύμφωνα ... Έχω κάνει μια διερεύνηση, έχω κάνει κάποιες σκέψεις και θα ήθελα να προτείνω ως πρώτη θέση την «Αρχαία Ελληνική Τραγωδία» !!!! Αμέσως, με ... «το καλημέρα» ο κ. Περεντίδης, ασυγκράτητος,θέλει ως πρώτη την προκήρυξη της συγκεκριμένης θέσης. Προσέξτε παρακαλώ: θέση που να ταιριάζει 100% στο διδακτορικό της κόρης. Όταν κάποιο μέλος της Συνέλευσης, αμέσως μετά, προτείνει να γίνει κάποιος συσχετισμός με προηγούμενες θέσεις, ο κ. Περεντίδης παρεμβαίνει αμέσως και λέει: «Η προηγούμενη θέση ήταν ευρύτερη κάπως»!!!. Ο κ. Περεντίδης τη θέλει τώρα ... «στενότερη», για να ταιριάζει ακριβώς στα μέτρα της κόρης. Παρεμβαίνουν και κάποια άλλα μέλη της Συνέλευσης και ζητούν να διευρυνθεί το προς προκήρυξη γνωστικό αντικείμενο και με το αρχαίο δράμα, αλλά ο κ. Περεντίδης και η μητέρα Καραμάνου, απορρίπτουν προτάσεις για διεύρυνση του γνωστικού αντικειμένου και τελικά ο κ. Περεντίδης παρεμβαίνοντας λέει: «Να κλείσομε με αυτό το κεφάλαιο; «Αρχαία Ελληνική Τραγωδία» σε βαθμίδα του λέκτορα, Συμφωνούμε;».

Πως σας φαίνεται; Έκανε τίποτα ο κ. Περεντίδης; Πήρε τα σωστά μέτρα; Ζωγράφισε καλά το πορτραίτο της υποψήφιας; Νομίζω τέλεια. Και το γνωστικό αντικείμενο και η βαθμίδα ταιριάζουν «γάντι» στην κόρη. Μόνο το ... όνομα δεν έβαλαν, που να αρχίζει από «Καρ…» και να τελειώνει σε «…άνου» (…για να ευθυμήσομε και λίγο). Μάλιστα δε, όπως θα δούμε παρακάτω, πρόβλεψαν τέτοιο γνωστικό αντικείμενο, που ΚΑΝΕΝΑΣ καθηγητής σε ελληνικό πανεπιστήμιο δεν έχει.

Πάμε να δούμε τη συνέχεια. Τέσσερις μέρες αμέσως μετά, την 21 Μαρτίου 2005 συνεδριάζει για το ίδιο θέμα η Διοικούσα Επιτροπή!!! Είναι δυνατόν; Στο θεό που πιστεύετε: πότε γράφτηκαν τα Πρακτικά, πότε μπήκαν οι υπογραφές, πότε συγκλήθηκε η Διοικούσα Επιτροπή, πότε ορίστηκαν τα θέματα της ημερήσιας διάταξης; Αυτές είναι ταχύτητες … φωτός!!! Δρα τόσο αστραπιαία η Διοίκηση των Πανεπιστημίων μας και δεν το ήξερα; Στον κ. Περεντίδη έχω υποβάλλει αίτημα χορήγησης αντιγράφου Πρακτικών του Τμήματός μας και, αν και παρήλθαν 10 μήνες, δεν είναι ακόμα έτοιμα …..

Στη συνεδρίαση της Διοικούσας Επιτροπής φυσικά και αυτονόητα είναι παρόντες ο κ. Περεντίδης και η μητέρα Καραμάνου. Ας διαβάσομε το σχετικό Πρακτικό: «Ο Πρόεδρος της Προσωρινής Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, κ. Περεντίδης, αφού έλαβε το λόγο, παρουσίασε στα παρόντα μέλη απόσπασμα πρακτικού της ΠΓΣ του τμήματός του ... στην οποία αποφασίστηκε να προκηρυχθούν οι εξής τέσσερις θέσεις ΔΕΠ ... ως εξής: «Αρχαία Ελληνική Τραγωδία» στη Βαθμίδα του Λέκτορα …». Μετά από διαλογική συζήτηση τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής ομόφωνα αποφάσισαν να εγκρίνουν την προκήρυξη. Αλήθεια, μεταξύ μας: είχατε καμιά αμφιβολία μήπως δεν την ... ενέκριναν;

Πάμε παρακάτω. Η εγκριθείσα πρόταση πάει στο ΥΠΕΠΘ, όπου περιμένει ο Πατέρας!! Έχετε καμιά αμφιβολία μήπως το ΥΠΕΠΘ την απέρριπτε; Εγκρίνεται λοιπόν και από το Υπουργείο η προκήρυξη, δημοσιεύεται, η κόρη υποβάλλει υποψηφιότητα και έρχεται η ώρα για την κατάρτιση του Εκλεκτορικού Σώματος, που θα επιλέξει τον πλέον κατάλληλο υποψήφιο, και για τη σύνθεση του οποίου ο κ. Περεντίδης δεν είχε ... «καμιά ανάμιξη», όπως ήδη γραπτώς μας βεβαίωσε.

Την 6 Φεβρουαρίου 2006 ο πρόεδρος κ. Περεντίδης είναι πανέτοιμος. Έχει συγκαλέσει την Προσωρινή Γενική Συνέλευση για να ορίσουν το εκλεκτορικό. Θαυμάστε παρακαλώ τα λεχθέντα mot à mot από τον κ. Περεντίδη στη σελ. 16 του Πρακτικού, που φέρει φαρδιά – πλατιά την υπογραφή του: «Εδώ θέλω την προσοχή σας και θέλω να σας παρακαλέσω την κατανόησή σας για να ελέγξουμε σωστά την προεργασία που έχω κάνει... Έχω εργαστεί την τελευταία εβδομάδα και σας έχω έτοιμη πρόταση την οποία θα σας διαβάσω αναλυτικά για κάθε γνωστικό αντικείμενο... Σε κανένα Τμήμα της χώρας δεν διαπιστώνεται ότι υπηρετεί Καθηγητής ή Αναπληρωτής Καθηγητής με το ίδιο γνωστικό αντικείμενο «Αρχαία Ελληνική Τραγωδία». Γι’ αυτό λοιπόν το γνωστικό αντικείμενο, που κανένας άλλος καθηγητής στην Ελλάδα δεν έχει παρόμοιο, ο κ. Περεντίδης πρότεινε 16 ονόματα, από συγγενή γνωστικά αντικείμενα.

Δεν είναι εκπληκτικό; Είχε έτοιμη από το σπίτι του τη σύνθεση του εκλεκτορικού και τόλμησε να ισχυριστεί δημόσια και εγγράφως ότι δεν είχε καμιά ανάμιξη στη σύνθεσή του!!! Ακολουθεί συζήτηση και κάποια μέλη της Συνέλευσης προτείνουν κάποια νέα ονόματα για να μπουν στο εκλεκτορικό. Ο κ. Περεντίδης αρνείται επίμονα και σε κάποια στιγμή λέει: «Σας παρακαλώ μην με βάζετε να ξαναδουλέψω. Ήδη έχομε επαρκέστατο αριθμό». Είχε πράγματι εξαντληθεί ο συμπαθής. Όταν όμως ένα μέλος προτείνει και τον καθηγητή Στεφανόπουλο, θαυμάστε ακαριαία απάντηση του κ. Περεντίδη, αυτού που δεν είχε καμιά ανάμειξη. Στο θεό που πιστεύετε, διαβάστε και σας βεβαιώνω πως βλέπετε μια χαρά: «Ειδικά για τον κύριο Στεφανόπουλο: Επειδή με την μητέρα μίας εκ των υποψηφίων έχει ανταλλάξει αρνητικές βιβλιοκρισίες, γεγονός που μπορεί να δημιουργήσει υπόνοια έχθρας, καλύτερα να μην αφήσουμε να εμπλακεί το τμήμα σε ζητήματα και διαδικασίες εξαίρεσης για προσωπικούς λόγους και να αποφύγουμε διενέξεις. Ούτως ή άλλως ο κατάλογος είναι πλήρης, επαρκής και με νόμιμη σύνθεση. Εάν ο κ. Στεφανόπουλος διαφωνεί με τα όσα ανέφερα, μπορεί να μου κάνει μήνυση».

Είδατε λεονταρισμός; Μέχρι και μηνύσεις ήταν έτοιμος να δεχθεί!!! Από πού όμως και πως τα γνώριζε αυτά ο κ। Περεντίδης; Πως γνώριζε «αρνητικές βιβλιοκρισίες» σε ένα ξένο γι’ αυτόν γνωστικό αντικείμενο; Και αν κάποιος έκανε «αρνητική βιβλιοκρισία» για το έργο της μητέρας, αυτό απαγορεύεται και τον αποκλείει αυτόματα από την κρίση της κόρης; Τότε να επιλέγονται μόνο όσοι κάνουν «θετικές βιβλιοκρισίες»!!!.... Επειδή φοβάμαι, ότι δεν θα συγκρατήσω το θυμό μου, πάμε γρήγορα παρακάτω, για να τελειώνει αυτή η εμετική ιστορία.

Θαυμάστε: Σε 14 μέρες, την 20.2.2006 συνεδριάζει η Διοικούσα Επιτροπή!! Κατερρίφθησαν όλα τα σχετικά ρεκόρ χρόνου. Από το σχετικό Πρακτικό διαβάζομε, ότι επικυρώνεται ο προταθείς από τον κ. Περεντίδη πίνακας μελών για το εκλεκτορικό και προστίθενται και κάποια άλλα ονόματα, μεταξύ των οποίων και του κ. Στεφανόπουλου, προφανώς για επίδειξη αμεροληψίας... Η συνέχεια δεν έχει σημασία, ειδικά σε ότι αφορά τον κ. Περεντίδη. Εκτέλεσε το έργο του …. άψογα!!

Φίλε επισκέπτη

Αυτός είναι ο κ. Περεντίδης. Που δεν είχε καμιά διοικητική εμπλοκή, ούτε άλλη ανάμιξη στην εκλογή της κυρίας Ιωάννας Καραμάνου, ούτε εισηγήθηκε τη σύνθεση του εκλεκτορικού!!!. Αυτός ο πανεπιστημιακός καθηγητής που ποδοπάτησε κάθε έννοια ακαδημαϊκού ήθους, κάθε έννοια ακαδημαϊκής δεοντολογίας είχε το θράσος να με χαρακτηρίσει ως «ψευδολόγο». Αυτός που ψευδολογεί αδιάντροπα και προσπαθεί να εξαπατήσει τους συναδέλφους μας με τα ασύστολα ψεύδη του. Αυτός ο πανεπιστημιακός καθηγητής θέλει να είναι πρόεδρος στο Τμήμα μας. Στο Τμήμα Δημόσια Διοίκησης. Δεν θα συνεχίσω, γιατί όποιος – κατά τον Αριστοτέλη – λαμβάνει δίκαιη αφορμή για να οργιστεί και δεν οργίζεται, είναι ανήθικος. Ανηθικότητα δεν θα επιτρέψω στον εαυτό μου. Η ΟΡΓΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΑΤΕΙΤΑΙ. Σταματώ, γιατί αν συνεχίσω, θα υπερβώ τα όρια της ευπρέπειας. Μονάχα μια λέξη: ΑΙΔΩΣ.

ΥΓ. Επιμένω στην ερώτηση: το «κώλυμα» δεν ήρθη ακόμα; Θα απαντήσει ο κ. Περεντίδης; Για να διαπιστώσουμε ακόμα μια φορά ποιος ψεύδεται ……

Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

Στου κακού τη σκάλα ...

Στην εκτεταμένη σαπίλα που μας περιβάλλει, φυσικό μου φαίνεται να αναζητεί κάποιος μικρές οάσεις στο χώρο του πανεπιστημίου, όπου η αναζήτηση της γνώσης, η έρευνα για το καινούργιο, η πρωτοπορία της διανόησης, το ακαδημαϊκό ήθος θα λάμπρυναν και θα καθοδηγούσαν το δύσμοιρο τούτο τόπο.

Τι κρίμα όμως, οάσεις δεν υπάρχουν πια. Και αυτό είναι το δράμα μας σήμερα. Οι χώροι, που όταν ήμουν παιδί τους θεωρούσα ιερούς και σχεδόν άβατους, που ένοιωθα δέος έστω και να προφέρω λέξεις, όπως π.χ. «σύγκλητος», «σώμα εκλεκτόρων», «πρύτανης», τώρα πια ξεθώριασαν. Απαξιώθηκαν μέσα μου σχεδόν πλήρως. Βλέπω μπροστά μου μια απέραντη έρημο.

Ελάτε να δούμε μαζί και τούτη την ιστορία και πείτε μου αν έχω δίκιο να καταλαμβάνομαι από απέραντη μελαγχολία. Πάλι στο μικρόκοσμο του Παντείου Πανεπιστημίου. Προσέξτε παρακαλώ τις ημερομηνίες.

Την 8η Μαΐου 2009 δημοσιεύεται απόφαση του Αρείου Πάγου με την οποία απορρίπτεται αναίρεση καθηγητή του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης και έτσι η τελεσίδικη καταδίκη του για διάπραξη του πλέον επονείδιστου εγκλήματος, που μπορεί να διαπράξει πανεπιστημιακός δάσκαλος (κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας), κατέστη αμετάκλητη. (Δεσμευτήκαμε ότι θα λέμε ονόματα, αλλά εν προκειμένω και στο βαθμό που υπήρξε καταδίκη από τη Δικαιοσύνη, το όνομα δεν χρειάζεται. Η τιμωρία είναι υπέρ αρκετή).

Την 1η Ιουνίου 2009 ο αμετακλήτως καταδικασθείς καθηγητής ζητάει από το Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης ... ετήσια εκπαιδευτική άδεια εσωτερικού !!!

Την 29η Ιουνίου 2009 ο πρύτανης του Πανεπιστημίου μας, πρώην πρόεδρος του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης, ενεργό μέλος της Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος, καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου κ. Τσίρης (έχουν σημασία όλες οι παραπάνω ιδιότητες) πληροφορείται εγγράφως, με συνημμένες την τελεσίδικη καταδικαστική απόφαση του Εφετείου και την απορριπτική του Αρείου Πάγου, την αμετάκλητη καταδίκη του στενού συναδέλφου του. (Διαψεύσεις και άλλες παρεμφερείς αηδίες δεν γίνονται δεκτές ... Απλά, για την υποβοήθηση οποιουδήποτε δυσπιστούντος, γνωστοποιώ το έγγραφο: φέρει αριθμό πρωτοκόλλου 3166/29-6-09 του Παντείου Πανεπιστημίου). Το ίδιο έγγραφο κοινοποιείται ταυτόχρονα και στον πρόεδρο του Τμήματος, με τη σαφή μάλιστα παράκληση «να φέρει το θέμα προς συζήτηση στη Γενική Συνέλευση του Τμήματος». Παραλήπτης της κοινοποίησης ο αναπληρωτής πρόεδρος καθηγητής κ. Στ. Περεντίδης.

Την 18η Σεπτεμβρίου 2009 θαυμάστε αντίδραση πανεπιστημιακών ανδρών: Ο αναπληρωτής πρόεδρος του Τμήματος καθηγητής Στ. Περεντίδης, πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης, φέρει την υποβληθείσα αίτηση του αμετακλήτως καταδικασθέντος στη Γενική Συνέλευση προς έγκριση, αποκρύπτει (επαναλαμβάνω) Α-ΠΟ-ΚΡΥ-ΠΤΕΙ το έγγραφο με το οποίο του γνωστοποιήθηκε η αμετάκλητη καταδίκη από τα μέλη της Συνέλευσης (άρθρο 259 Ποινικού Κώδικα, παράβαση καθήκοντος) και η Γενική Συνέλευση, μη γνωρίζοντας την αμετάκλητη καταδίκη, εγκρίνει την εκπαιδευτική άδεια. Με αυτήν την άθλια μεθόδευση (βασανίστηκα να βρω επιεικέστερο χαρακτηρισμό αλλά δεν βρήκα) ο καθηγητής κ. Περεντίδης υφαρπάζει την έγκριση της Γενικής Συνέλευσης (άρθρο 220 Ποινικού Κώδικα, υφαρπαγή ψευδούς βεβαιώσεως).

Έξι ακριβώς μέρες μετά, την 24η Σεπτεμβρίου 2009 (...βρε τι ταχύτητες είναι αυτές; Κάποτε ένα έγγραφο, που με αφορούσε, έκανε …. δύο μήνες για να πάει από τη Γραμματεία μας στον αποκάτω όροφο!) ο πρύτανης κ. Τσίρης ... ξεχνάει το υπ. αρθ. 3166/29.6.2009 έγγραφο, με το οποίο του κοινοποιήθηκαν οι σχετικές αποφάσεις της Δικαιοσύνης, ξεχνάει (vertigo;) την αμετάκλητη καταδίκη του στενού συναδέλφου του (όταν ολόκληρο το Πάντειο βοά) και υπογράφει φαρδιά – πλατιά την υπ. αρθ. 54/24-9-2009 Απόφασή του, με την οποία χορηγεί την αιτηθείσα και «ούτω πως» εγκριθείσα εκπαιδευτική άδεια!! (τουλάχιστον ο μισός Ποινικός Κώδικας πληρούται…).

Χρειάζονται σχόλια; Μένει ή δεν μένει άφωνος ο αναγνώστης; Μπορεί κανείς να σιωπήσει μπροστά σε τούτη την κατρακύλα στου κακού τη σκάλα; Θέλετε και το κερασάκι στην τούρτα; Δείτε: την 4η Φεβρουαρίου 2010 ο αμετακλήτως καταδικασθείς και σε εκπαιδευτική άδεια ευρισκόμενος καθηγητής υποβάλλει αίτηση συνταξιοδότησης. Την 17η Φεβρουαρίου 2010 ο κ. πρύτανης θυμάται ξαφνικά την αμετάκλητη καταδίκη και παραπέμπει τον καταδικασθέντα στο αρμόδιο Πειθαρχικό Συμβούλιο!!! Θα ρωτηθείτε: γιατί τόσο όψιμα ο κ. Τσίρης θυμήθηκε την αμετάκλητη καταδίκη; Α, αυτό είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο...

Φίλε επισκέπτη

Νιώθω μια απίστευτη απογοήτευση. Στερεύουν τα λόγια. Μονάχα τούτο μπορώ: να κάνω μια έκκληση στους δύο κυρίους. Στον κ. Τσίρη (πρύτανη) και στον κ. Περεντίδη (παρανόμως εκλεγέντα πρόεδρο): φύγετε αμέσως. Τώρα. Χτες. Αύριο θα είναι πολύ αργά ... Δεν έχετε το δικαίωμα να διασύρετε το Πανεπιστήμιό μας και το Τμήμα μας. Το Πανεπιστήμιό μας το τίμησαν εξέχουσες προσωπικότητες της πνευματικής ζωής του τόπου μας και το λάμπρυναν με την παρουσία τους. Δεν έχετε το δικαίωμα να αμαυρώνετε μια λαμπρή ιστορία. Οι φοιτητές μας, πρωτίστως, δεν σας χρωστούν τίποτε, όταν ευτελίζετε κατ’ αυτόν τον τρόπο το πανεπιστήμιο που φοιτούν. Έχετε μια και μοναδική υπηρεσία να τους προσφέρετε: ΦΥΓΕΤΕ ΤΩΡΑ.

Υ.Γ. Ερώτηση: εκείνο το … έρμο το «κώλυμα» ακόμα δεν ήρθη; ... Πονόδοντος πάντως δεν ήταν ...