Εκείθεν (;) του Ατλαντικού

Αμέτρητες οι πρώτες αξιολογήσεις ως προς το εάν η εκλογή Τράμπ συνιστά θετική ή αρνητική εξέλιξη για την ανθρωπότητα.

Έχω καταλήξει σε ένα ασφαλές κριτήριο για να αξιολογήσεις ένα γεγονός, χωρίς την ανάγκη για προσφυγή σε βαθυστόχαστες αναλύσεις. Αρκεί, αντ’ αυτού, να πληροφορηθείς ποιος αξιολογεί το γεγονός θετικά και ποιος αρνητικά.

Πάμε να δούμε: σχεδόν αλλόφρονες από χαρά έτρεξαν  να χαιρετήσουν την εκλογή  ο Πούτιν, ο Φάρατζ, η Λε Πέν, η Φράουκε Πέτρι (Εναλλακτική για τη Γερμανία), ο Ούγγρος πρωθυπουργός. Και στα ημέτερα: ο Καμένος και η Χρυσή Αυγή, η οποία δια του αστέρα της Κασιδιάρη, πανηγύρισε έξαλλα την εκλογή….

Λοιπόν

Χρειαζόμαστε κάτι άλλο για να σχηματίσουμε άποψη ως προς το συγκεκριμένο γεγονός; Δυστυχώς όχι. Ένα μαύρο σύννεφο φαίνεται να γιγαντώνεται πάνω από τον ουρανό του δυτικού κόσμου. Οι αξίες μας σχετικά με την ανεκτικότητα, την αλληλεγγύη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το σεβασμό του διαφορετικού αμφισβητούνται εντόνως.

Ο δρόμος της επιστροφής στον απομονωτισμό, στους εθνικισμούς αρχίζει να στρώνεται με ροδοπέταλα. Δεν έχω παρά να θυμηθώ το Φρανσουά Μιτεράν: «Εθνικισμός σημαίνει πόλεμος».

Σκληρή αλήθεια.

ΥΓ. 1. Την τιμή της Ευρωπαϊκής Ένωσης έσωσε πραγματικά η καγκελάριος Μέρκελ. Θύμισε στην ανθρωπότητα ότι οι αξίες «της δημοκρατίας, της ελευθερίας και του σεβασμού του δικαίου και τις αξιοπρέπειας του ανθρώπου, ανεξάρτητα από την καταγωγή, το χρώμα του δέρματος, τη θρησκεία, το γένος, τη σεξουαλική προτίμηση και την πολιτική τοποθέτηση», είναι οι αξίες επί των οποίων οφείλει να θεμελιώνεται η όποια συνεργασία !.

ΥΓ. 2. Πόσα δεν θα ‘δινα να δω μια χειραψία μεταξύ Κοντονή και Ομπάμα………