Φρίκη

Ο βαθμός πτυχίου «λίαν καλώς». Τυχαία βρέθηκα μπροστά στη βιβλιοθήκη της. Εντυπωσιακή. Όλα τα βιβλία που της χορηγήθηκαν δωρεάν από το ελληνικό κράτος κατά τη διάρκεια των σπουδών της κατά μέγεθος (όχι κατά περιεχόμενο) ταξινομημένα.

Μια φευγαλέα ματιά έπεσε σε ένα τίτλο που με ενδιέφερε. Έπιασα το βιβλίο στα χέρια μου και το άνοιξα. Δοκίμασα μια πρώτη έκπληξη. Το βιβλίο ήταν ανέγγιχτο. Ατσαλάκωτο. Απείραχτο. Άσπιλο. Αμόλυντο……

Η έκπληξη έγινε περιέργεια. Άρχισα να ανοίγω και τα υπόλοιπα βιβλία. Όλα την ίδια μεταχείριση. Ανέγγιχτα. Ατσαλάκωτα. Απείραχτα. Άσπιλα. Αμόλυντα. Όλα. Ο-ΛΑ. ΚΑ-ΝΕ-ΝΑ δεν είχε ανοιγεί…..

Ρωτάω:

«Από πού διάβαζες και πέρασες τα μαθήματα;».

«Από σημειώσεις που μας έδιναν οι φοιτητικές παρατάξεις».

Φρίκη.