Το μάθημα γίνεται σε προχωρημένο εξάμηνο του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης. Το παρακολουθούν περίπου τριάντα φοιτητές. Υπό προθεσμία δηλ. νέοι επιστήμονες. Κάποια στιγμή ο λόγος στρέφεται στο Μαραθώνιο, που πρόσφατα έλαβε χώρα στην Αθήνα και προκάλεσε μάλιστα το ενδιαφέρον σε αθλητές όλου του κόσμου, αλλά και του ελληνικού κοινού, αφού προβλήθηκε live από την τηλεόραση. Ρώτησα με την ευκαιρία τους φοιτητές μου να μου πουν, εξ αιτίας ποιου γεγονότος οργανώνεται ο συγκεκριμένος αγώνας δρόμου.
…. Άκρα του τάφου σιωπή. Ουδεμία απάντηση. Ουδείς γνώριζε. Επέμεινα. Δεν θα προχωρήσω, είπα, την παράδοση του μαθήματος, αν δεν ακούσω απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα. Σιωπή.
Ξάφνου, σηκώνεται ένα χέρι. Με αυτοπεποίθηση. Δεν τρέμει. Νιώθω μια ελαφρά εκτόνωση. ….Επιτέλους, γνωρίζει ένας, σκέφτηκα. Σώθηκε τουλάχιστον η τιμή του πανεπιστημίου.
Ήταν φοιτήτρια. Με άψογη εκφραστική λεπτότητα και με καταπληκτική ακρίβεια περιέγραψε τα γεγονότα της μάχης του Μαραθώνα. Ένιωσα μια κρυφή αγαλλίαση. Αλλά, ταυτόχρονα και περηφάνια για την πληθωρική ευρυμάθεια της φοιτήτριάς μου, έστω και αν ήταν μία και μοναδική.
Για να την επιβραβεύσω τη ρώτησα πως τη λένε και από πιο μέρος της Ελλάδας είναι (με τον ενδόμυχο φόβο μήπως ήταν από τον …. Μαραθώνα!).
Με έμφυτη ταπεινότητα μου απάντησε: με λένε Συλβάνα και είμαι από την Αλβανία !!!!
Υ.Γ. Αφιερωμένο στους εκπαιδευτές μας και στους Ελληναράδες μας…
Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου