O πατέρας μπαίνει στο δωμάτιο της κόρης του ...

Εκείνη λείπει, αλλά υπάρχει ένα γράμμα πάνω στο κρεβάτι της. Αρχίζει να σκέφτεται τα χειρότερα και με τρεμάμενα χέρια ανοίγει το γράμμα και διαβάζει: 

 " Αγαπημένε μου μπαμπά,

.......λυπάμαι πολύ που βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να σου πω πως έφυγα με το καινούριο μου αγόρι. Βρήκα επιτέλους την αληθινή αγάπη! Αχ, να μπορούσες μόνο να τον έβλεπες!

Είναι τόσο όμορφος με τα τατουάζ και τα σκουλαρίκια, και τόσο αγέρωχος πάνω στη μεγάλη και γρήγορη μηχανή του!

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό..Επιτέλους είμαι έγκυος !

Ο Αμπντούλ λέει ότι θα είμαστε μια χαρά στο τροχόσπιτό του καταμεσής στο δάσος και θέλει να κάνουμε πολλά παιδιά.

Αυτό βέβαια είναι και το δικό μου όνειρο! Ανακάλυψα επίσης πως η μαριχουάνα δεν κάνει κακό. Γι'αυτό αποφασίσαμε να την καλλιεργούμε για εμάς και τους φίλους μας όταν θα ξεμένουμε από κοκαίνη και έκσταση.

Εν τω μεταξύ, ελπίζω η επιστήμη να βρει σύντομα τη θεραπεία για το AIDS και να μπορέσει ο Αμπντούλ να γίνει καλά! Το αξίζει! 

Μπαμπάκα μου, δε θέλω να ανησυχείς για μένα. Είμαι πια 15 ετών και ξέρω να φροντίζω τον εαυτό μου, Κι έπειτα, ο Αμπντούλ είναι τόσο δυνατός με τη σοφία και την πείρα των 47 χρόνων του.

Με καθοδηγεί και με συμβουλεύει με τον καλύτερο τρόπο για τις επιλογές μου, όπως για την επιλογή μου να ασπαστώ τον ισλαμισμό.

Ελπίζω να έρθω να σε βρω σύντομα, έτσι θα σου δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσεις τα εγγονάκια σου!!

Το λατρεμένο σου κοριτσάκι!! "

Υ.Γ. : Πλάκα σου κάνω,μπαμπά!! Coolare!! Είμαι στη Μαρία. Απλώς ήθελα να σου πω πως στη ζωή υπάρχουν πολύ χειρότερα πράγματα από τους βαθμούς του τριμήνου που θα βρεις στο κομοδίνο!!!!!!!!!!

Κουλ ου άχατ

Παρακαλώ βγάλτε συμπέρασμα:

1. Η είσπραξη των τελών για τη ραδιοτηλεόραση και τους Δήμους μέσω λογαριασμών της ΔΕΗ ήταν και είναι με πάγια νομολογία των δικαστηρίων μας συνταγματική. Παραδόξως πως η είσπραξη του τέλους ακινήτων μέσω λογαριασμών της ΔΕΗ είναι αντισυνταγματική, όπως προσφάτως απεφάνθη το πρωτοδικείο.

2. Η στάση εργασίας των δικαστών μας, έστω και αν ρητώς σαφώς και κατηγορηματικώς το άρθρο 23   του Συντάγματος απαγορεύει την "απεργία με οποιαδήποτε μορφή" στους δικαστικούς λειτουργούς, είναι συνταγματική κατά την ένωση δικαστών και εισαγγελέων. Παραδόξως πως η ένωση εισαγγελέων επιβεβαιώνοντας τη συνταγματικότητα της στάσης εργασίας των δικαστικών, εγκαλεί για ευθεία παράβαση του Συντάγματος τον Υπουργό Οικονομικών, ο οποίος με δήλωσή του κάλεσε τη ΔΕΗ να συνεχίσει να εισπράττει το τέλος ακινήτων με τους λογαριασμούς της, παρά τη δικαστική απόφαση.

3. Η επίθεση κατά του βουλευτή Στρατούλη χαρακτηρίστηκε από το ΣΥΡΙΖΑ δολοφονική και φασιστική.    Παραδόξως πως, η  live επίθεση εναντίον του αιματοβαμμένου βουλευτή Χατζηδάκη (και τόσων άλλων) ήταν η δικαιολογημένη αγανάκτηση των εξεγερμένων ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα.

4. Η μετατροπή ενός ολόκληρου πανεπιστημίου σε χωματερή, ήταν το αποτέλεσμα των δίκαιων και ιερών αγώνων των εργαζομένων για δουλειά. Παραδόξως πως, η κλήση της αστυνομίας για να αποτραπεί ο προφανής, άμεσος και αποδεδειγμένος κίνδυνος για τη δημόσια υγεία καταδικάστηκε ως αστυνομοκρατία και παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου.

Βγάλατε συμπέρασμα; Εγώ, ναι: Κουλ ου άχατ, δηλαδή σε νεοελληνική παραφθορά της αραβικής λέξης: κουλουβάχατα.    

Αν οι Γερμανοί είχαν χιούμορ...

Με την ευκαιρία της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στη Βαυαρία, σκάλισα την ιστορική μου μνήμη και θυμήθηκα ένα χαριτωμένο περιστατικό.

Όταν το 1836 επισκέφτηκε την Αθήνα ο βασιλιάς της Βαυαρίας Λουδοβίκος, πατέρας του δικού μας βασιλιά Όθωνα, επωφελήθηκε την ευκαιρία για να θεμελιώσει το κτίριο των ανακτόρων, όπου σήμερα στεγάζεται η Βουλή των Ελλήνων. Τη δαπάνη για την ανέγερση των ανακτόρων κατέβαλε εξ ολοκλήρου ο Όθων με δάνειο από τον πατέρα του.

Γράφει ο ανεψιός του ναυάρχου Κόχραν σχετικά: "Οι δύο βασιλείς (εννοεί τον Λουδοβίκο και τον Όθωνα) έθεσαν τον λίθον και κάτω από αυτόν ολίγα νομίσματα του Βασιλείου. Ο θεμέλιος λίθος έφερεν την εξής επιγραφήν: "Γη μήτερ δέχου με ευμενώς, λίθον θεμέλιον Όθωνος Βασιλέως εν δόμοι 1836". Κανονιοβολισμοί ανήγγειλαν το γεγονός, ενώ ο Βασιλεύς της Βαυαρίας ησπάζετο τον υιόν του, ευχόμενος υγείαν και ευημερίαν εις την νέαν κατοικίαν του".

Μετά την εκδίωξη του Όθωνα δημεύθηκε όλη η περιουσία του, ο δε έκπτωτος βασιλιάς ποτέ δεν ζήτησε αποζημίωση για το τεράστιο ποσό που δαπάνησε προς ανέγερση του κτιρίου, το οποίο κοσμεί ακόμα σήμερα την Αθήνα. Μόνο αργότερα ανακίνησε το ζήτημα ο Βίσμαρκ για τους κληρονόμους του Όθωνα. Έκτοτε το θέμα ξεχάστηκε.

Αν είχαν χιούμορ οι Γερμανοί, στο αίτημα των Ελλήνων για την αποπληρωμή του κατοχικού δανείου θα απαντούσαν: "Μια στιγμή παλικάρια, αλλά έχουμε και κάτι υπόλοιπα από τον Όθωνα .... Εκείνα τα ξεχάσατε;"

Η εφαρμογή του νέου νόμου για τα ΑΕΙ στο Πάντειο

Μετά την περιπετειώδη (τελικά: ηλεκτρονική ψηφοφορία) εκλογή του νέου Συμβουλίου Διοίκησης στο Πάντειο, αρχίζει η εφαρμογή του νέου νόμου με τη δημιουργία Σχολών που θα αποτελούν τη βάση της πανεπιστημιακής οργάνωσης. Δείτε από την παρακάτω επιστολή που απηύθυνα στα μέλη ΔΕΠ του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης πως σκέπτονται να εφαρμόσουν το νέο νόμο.    

"Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι

Έγινα αποδέκτης δύο κειμένων. Εκείνου της Συγκλήτου που προτείνει την ίδρυση 4 (ολογράφως: τεσσάρων) Σχολών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και εκείνου του προέδρου του Τμήματος κ. Περεντίδη με το οποίο συνοψίζονται οι θέσεις των μελών του Τμήματός μας ως προς την μελλοντική θέση και μορφή του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης.

Επιτρέψτε μου να χαρακτηρίσω  τις θέσεις που εμπεριέχονται στα δύο κείμενα ως  θέσεις που αποτυπώνουν μια ακραία συντεχνιακή λογική.

Τα μέλη της Συγκλήτου που διετύπωσαν τη συγκεκριμένη θέση φαίνεται πως αγνοούν τόσο το γράμμα όσο και το πνεύμα του νέου νόμου, αλλά και τη γενικότερη κατάσταση της χώρας. Εδώ καράβια χάνονται, το Δημόσιο  συρρικνώνεται (πρέπει να συρρικνωθεί), σχέδια «Αθηνά» εκκολάπτονται (ορθώς, ορθότατα) και τόσα άλλα και εκείνοι προτείνουν την ίδρυση τεσσάρων Σχολών!!. Ευτυχώς που δεν πρότειναν και μια Σχολή ανά Τμήμα….. Δεν θα επιμείνω επ’ αυτού περισσότερο, γιατί κάτι τέτοιο το θεωρώ ως βιασμό του ορθού λόγου. Το Πάντειο κατά τη γνώμη μου, μόνο δυο (maximum) Σχολές μπορεί να προβλέπει: Μια πολιτικών και μια κοινωνικών επιστημών. Τίποτα πέραν αυτού και με την επιφύλαξη ότι ίσως και δύο Σχολές να συνιστούν υπερβολή.

Ως προς το Τμήμα μας.

Οι θέσεις που  διατυπώθηκαν (πέραν εκείνης της διατήρησης της ονομασίας του Τμήματος), εκφράζουν επίσης όχι μόνο μια ακραία συντεχνιακή λογική, αλλά μια απίστευτη αναίρεση της ίδιας της λογικής.

Εξηγούμαι: ποια λογική επιβάλλει την ύπαρξη των συγκεκριμένων τεσσάρων Τομέων (Δημοσίων Θεσμών, Οικονομίας, Διοικητικής Επιστήμης και Φορολογίας- Ελεγκτικής) σε ένα Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης;  Εάν μου απαντήσετε ότι η Δημόσια Διοίκηση χρειάζεται και οικονομολόγους, θα σας απαντήσω ότι χρειάζεται και μηχανικούς και γιατρούς….. Με αυτή τη λογική δεν θα πρέπει να δημιουργήσουμε και Τομέα Πολυτεχνικό, όπως επίσης Τομέα Ιατρικό; Ποια λογική επιβάλλει (αντιγράφω) την «ισόρροπη λειτουργία των δύο κατευθύνσεων» ειμή μόνο εκείνης του να μη διακινδυνεύσει όχι μόνο η τωρινή αλλά και η μελλοντική θέση κανενός; Ο καθείς το μαγαζάκι του δηλαδή. Έστω και αν αυτό δεν έχει καμιά λογική βάση. Έστω και αν αυτό δεν συνεισφέρει σε τίποτα στις ανάγκες της κοινωνίας αλλά και των ίδιων των φοιτητών μας. Εμείς … εκεί, να περισώσουμε τις θεσούλες μας και πέραν αυτού «γαία πυρί μιχθήτω». Οι νομικοί τα νομικά τους και οι οικονομολόγοι τα οικονομικά τους, έστω και αν στην Ελλάδα λειτουργούν πάνω από 30 Τμήματα Οικονομίας!   Και μάλιστα (τι συντεχνία θεέ μου) μη έρθουν τίποτε τρίτοι (βλ. Γενικό Τμήμα Δικαίου) και χαλάσουν οι με κόπο κτηθείσες ισορροπίες…  

Δεν συνεχίζω γιατί φοβάμαι ότι θα υπερβώ τα όρια της ευπρέπειας.

Προτείνω: το Τμήμα μας είναι ένα αναγκαίο Τμήμα για την ελληνική κοινωνία. Ως βασικό του στόχο πρέπει να έχει την εκπαίδευση στελεχών για τη Δημόσια Διοίκηση και θα θεραπεύει κατά κύριο λόγο τα γνωστικά αντικείμενα  της οργάνωσης του κράτους και τη διοικητική επιστήμη.  Αυτός πρέπει να είναι ο κορμός του εκπαιδευτικού μας προγράμματος, ο οποίος θα συμπληρώνεται ενδεχομένως και με κάποια οικονομικά ή όποια άλλα μαθήματα θα συμφωνήσουμε.

Με βάση το παραπάνω σκεπτικό  η θέση του Τμήματός μας ανήκει κατά λογική αναγκαιότητα στη Σχολή Πολιτικών επιστημών. Όλα τα άλλα είναι απίστευτες συντεχνιακές κατασκευές.

Με την «πρέπουσα» τιμή

Καθ. Δον. Παπαγιάννης

ΥΓ. Προσυπογράφω τις εύστοχες παρατηρήσεις του συναδέλφου κ. Ηλ. Νικολόπουλου."