Κυριακή 11 Μαρτίου 2018

Θρασυδειλία



Οι μέρες είναι θλιβερές. Η χώρα ζει περίοδο ακραίας εθνικής ταπείνωσης. Είναι όμως αυτή που προκάλεσε την όξυνση και την ταπείνωση. Θυμηθείτε τις στολές εκστρατείας, τους λεονταρισμούς, τις βαρύγδουπες δηλώσεις και τελικά τις γελοιότητες.

Δείτε: Την 1η Οκτωβρίου η Κύπρος γιορτάζει την ανεξαρτησία της. Την επίσημη τελετή και παρέλαση τίμησε και ο στρατάρχης Έλληνας υπουργός Εθνικής Αμύνης. Και για να τονώσει το εθνικό φρόνιμα των Ελληνοκυπρίων αλλά και να αποδείξει στους Τούρκους την ελληνική πυγμή, πήρε μαζί του και δύο F16 τα οποία πέταξαν την ώρα της παρέλασης για 4 λεπτά πάνω από την παρέλαση.

Ενάμιση μήνα αργότερα γιόρτασαν και οι Τουρκοκύπριοι την ανεξαρτησία τους. Είκοσι πέντε (ναι, είκοσι πέντε) τουρκικά F16 πέταγαν όλη την ημέρα περήφανα πάνω από ολόκληρο το νησί και έκαναν τον εναέριο χώρο της Κύπρου πραγματικό σουρωτήρι. 

Ο στρατάρχης με τις στολές εκστρατείας είναι ακόμα υπουργός του Τσίπρα. Η ουρά μπήκε κανονικά υπό τα σκέλη.

Η συγκεκριμένη θρασυδειλία μου θυμίζει μια ιστορία που διηγούνταν ο πατέρας μου, όταν έβλεπε τέτοιους παλληκαράδες. Αξίζει να τη μοιραστούμε.

Τουρκοκρατία. Ένας γραικός, καβάλα στο άλογο, με το ντουφέκι στην πλάτη του και η γυναίκα του πεζή, γυρίζουν στο χωριό τους. Στο δρόμο συναντούν έναν Τούρκο. Ο Τούρκος τους σταματάει, διατάζει τον άντρα να ξεκαβαλικέψει και αρχίζει να  βιάζει μπροστά στα μάτια του έκπληκτου και έντρομου άνδρα της τη γυναίκα. Ο σύζυγος κάτωχρος παρατηρεί απλά τη σκηνή του βιασμού.

Τη σκηνή όμως παρατηρεί και ένας κλέφτης που αγναντεύει από την απέναντι βουνοπλαγιά. Δεν διστάζει ούτε λεπτό. Κατεβάζει το ντουφέκι του, σημαδεύει τον Τούρκο στο κεφάλι, πυροβολεί και τον σκοτώνει επί τόπου.

Ξαλαφρωμένο το ζευγάρι, ανασυντάσσεται και συνεχίζει το δρόμο της επιστροφής. Ο κλέφτης όμως δεν κρατήθηκε. Φωνάζει απ’ τη βουνοπλαγιά:

«Καλά, ωρε πατριώτη, αυτή τη ντουφέκα γιατί την κουβαλάς μαζί σου;».

Και η απάντηση:

«Για καμιά ώρα ανάγκης ωρε πατριώτη».

Αφιερωμένο στους Έλληνες παλληκαράδες.

1 σχόλιο:

  1. Κύριε Δονάτο Καλημέρα.

    Δεν σας γνωριζώ προσωπικά, τυχαία μάλιστα ανακάλυψα το ιστολόγιό σας και έτσι άρχισα να "σκαλίζω" αυτά τα παραστατικά άρθα που ανεβάζετε. Δηλώνω συγκινημένος από την ιστορία για τους παλληκαράδες.
    Είχα να την ακούσω 19 ολόκληρα χρόνια από όταν και απεβιώσε ο συγχωρεμένος ο παππούς μου.
    Να γνωρίζατε μονάχα τι αναμνήσεις μου φέρατε στο νου.
    Εύχομαι ολόψυχα να είστε καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή