Δυο σκέψεις ενόψει των επερχόμενων εκλογών.
1. Η κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο με «περισσότερη» Ευρώπη μπορεί να αντιμετωπιστεί. Σε καιρούς παγκοσμιοποίησης μοναχικοί δρόμοι και εθνικοί εγωισμοί δεν χωρούν. Μόνο μεγάλοι συνασπισμοί μπορούν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις των καιρών απέναντι σε μεγαθήρια όπως η Κίνα, η Αμερική κ.λπ.
Εάν αυτό είναι αληθές, τότε πρέπει τώρα και γρήγορα, να προχωρήσουμε στη δημιουργία των … ΗΠΕ, δηλ. των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Η κρίση μόνο με περισσότερη ενότητα και περισσότερη αλληλεγγύη μπορεί να αντιμετωπιστεί. Αυτά είναι τα ιδεώδη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Αυτά πρέπει να υπερασπιστούμε.
2. Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι η μαύρη κουκίδα της ευρωπαϊκής ηπείρου. Σκεφτείτε την εικόνα και αποφασίστε: Βουλγαρία και Ρουμανία με κόπο και υπομονή εντάσσονται στο ευρώ, Αλβανία και οι υπόλοιπες χώρες των Δυτ. Βαλκανίων από «δυνάμει υποψήφιες χώρες» γίνονται «υποψήφιες» και τελικά εντάσσονται στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Μπορείτε να φανταστείτε μιαν Ελλάδα μόνη και έρημη αποχωρούσα από την ομήγυρη;
Δύο ερωτήματα ανακύπτουν στην πρώτη παρατήρηση της παρέμβασής σας:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Ποια μορφή θα πάρουν οι ...ΗΠΕ; Δεδομένων των εθνικών διαφορών και των κοινωνικών και πολιτισμικών ανομοιγενειών που παρατηρούντα στους λαόυς της ηπείρου, τι τύχη θα είχε μια ομοσπονδιοποίηση; Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, στον λόγο του, την ημέρα προσχώρησης της Ελλάδας στην ΕΟΚ είχε πει ότι, εάν η Ευρώπη είναι η μπαρουταποθήκη του κόσμου, τα Βαλκάνια είναι η μπαρουταποθήκη της Ευρώπης. Θυμηθείτε τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος για το Ευρωσύνταγμα. Θεωρώ, τέτοιοι όροι ερεθίζουν τον μέσο Ευρωπαίο και αμφιβάλλω για την ετοιμότητα της κοινής γνώμης να δεχτεί μια τέτοια κατεύθυνση.
2. Η παγκοσμιοποίση, σαν σύστημα, είχε μέχρι τωρα τον ρόλο της ελευθερίας των κεφαλαίων, των καταθέσεων και των συναλλαγων. Διανύουμε την εποχή της παγκοσμιοποίησης των επιχειρήσεων, όπου τεράστιες πολυεθνικές δραστηριοποιούνται σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, έχοντας πολλές φορές οικονομικά μεγέθη μεγαλύτερα και από αυτά όλοκληρων κρατών. Το ερώτημα που εγείρουν πολλοί και μέσα σε αυτούς και εγώ είναι: Θέλουμε μια τέτοιας μορφής παγκοσμιοποίηση και την ίδια ώρα οι λαοί να χωρίζονυαι με σύνορα, τείχη και ...φράχτες;
Κωνσταντίνος Βλαχόπουλος