Δήλωσε ο πρωθυπουργός μας:
«Έχουμε
πλήρη συναίσθηση της ευθύνης και απόλυτη επίγνωση της κατάστασης. Οι δανειστές
δεν είναι φίλοι μας. Ούτε έγιναν τον Ιούλιο του ’15, ούτε το Μάη του ’16, ούτε
τώρα. Και αυτό δεν είναι ηθικό σχόλιο. Είναι η πραγματικότητα. Οι δανειστές
αφενός επιδιώκουν να εξασφαλίσουν τα χρήματα που δάνεισαν στην Ελλάδα και
αφετέρου έχουν συγκεκριμένο μοντέλο και στρατηγική για τον τρόπο οργάνωσης της
οικονομίας αλλά και της κοινωνίας».
Βγάλτε συμπεράσματα:
1. «Οι
δανειστές δεν είναι φίλοι μας». Άρα εχθροί
μας. Ασύλληπτο. Να είναι κάποιος εχθρός σου, να τον παρακαλάς να σε δανείσει
και αυτός (ο εχθρός σου) να σε δανείζει …. Ο ορισμός του …. «παλαβού».
2. «Οι
δανειστές αφενός επιδιώκουν να εξασφαλίσουν τα χρήματα που δάνεισαν». Συμπέρασμα: οι δανειστές μας είναι και εχθροί μας είναι και ηλίθιοι,
αφού δανείζουν τον εχθρό τους και θέλουν τα λεφτά τους πίσω… Δεν καταλαβαίνουν
οι ηλίθιοι, ότι ο εχθρός δεν επιστρέφει τα δανεισθέντα; Που ακούστηκε στην οικουμένη ο δανειστής να ζητάει τα λεφτά του πίσω;
3. «(Οι δανειστές) έχουν συγκεκριμένο μοντέλο και στρατηγική για τον τρόπο
οργάνωσης της οικονομίας, αλλά και της κοινωνίας». Είναι τόσο εχθροί και τόσο ηλίθιοι οι δανειστές μας, που θέλουν να
οργανώσουν την οικονομία μας και την κοινωνία μας (…χαλασιά μας) έτσι ώστε να
μη ζει με δανεικά… Ενώ εμείς που είμαστε μάγκες και ωραίοι θέλουμε κοινωνία που
να ζει με τα δανεικά τους, τα οποία οφείλουν να μας δανείσουν, με τους όρους που
θα υπαγορεύσουμε εμείς και επιπρόσθετα δεν θα τους τα δώσουμε πίσω, άμα είναι να
υποστούμε …. λιτότητα πέραν των δυνατοτήτων μας.
Βγάλατε νόημα;
ΥΓ. Ορκίστηκα να μη ασχοληθώ μαζί τους, αλλά ο κυνισμός τους και η εκ
προθέσεως διασπορά ψευδών ειδήσεων με οδηγούν στο να …. «πατήσω» τον όρκο μου. Κανείς
δεν επιτρέπεται να σιωπά πλέον.